Sunday, November 29, 2009

aktiviti sebelum raya n selepas raya...

Bosan2…..boring2…

Nak citer pasal raya aidil adha 2009

PERTAMA (26HB 11 2009)


Erm sayer, jusih n din g KL. Tujuan utama nak g otter seluar loreng. Tp kene amik kul 5 so ktorng pon g lah jalan2 kat KL. Sebelum g masing2 mntak kbnaran n izin dr orng tsayang… aku mcm biasa mak n ayah orng tsayang… hihihi… sambil2 jalan amik lah gak gmbr…. G KFC… n macm ag lah…. Pengarah perjalanan sayer, pembantu Jusih, bodygurd Din (buah ati kpada HASISAH)..hihihi… perjalann airtue sungguh seronok..asik gelak jer..sampai pp aku n jusih makin temban. Tma kasih Din atas lawak mu itu….hihihi…terubat gak kesedihan ini.. Johan lak xdpt joint coz dia nak kemas2 umah, masak2 maklumlah nak jd ehem2 kpd seseorng..hahahah..(jgn marah joe)…frend2 bah kita kan….hihihi… sampai umah dlm kul 10 mlm…hhhuhu..penat sangt2…kaki pon sakit… pas rehat2 trus tdo… on d way nak tdo terfikir lak esok mcm ner ek?? Esok rayer??? Aku nak wat per?? Mcm xrayer jer??? Perasaan pun xdo…


KEDUA (27hb 11 2009)


Hari nie rayer ke??? Eh rayer upernyer…. Erm pagi2 sarapan rotie pas tue tdo semula…ish2..apolah aku nie.. dlm kol 11 cik masran dtg bawakkan makan rayer untuk kitorng yg xbalik… sodap tol isteri cik masran masak…pas solat zuhur aku, Jusih, Johan,Din dan Pawiz (dak kelantan) makan samer2 kat café KHAR… erm dpt gak raser beraya ramai2 walaupun hanya 5 orng. Sunyi ajer khar nie… tp xpe lawak dr Din memecah kesunyian…joe yg serius dah muler asik gelak ajer…hahahha…tp dia tetap control macho ngn rambut pacak dia tue… Pawiz…erm kami baru jak kenal. Maklumlah dia dak debat. So baru jak lah kenal. Jusih mber kelas aku yg setia bsama aku…hihihi… time thari ktorng 5 orng akan makan samer2 kat café. Masak ktorg, n wat air kerja dak2 lelaki…hihihi… sapa lg nak tolong n hepikan kita kalau bukan kawan2…tol x???? semua kongsi2 masalah…mcm2 ag lah cerita… korang bukan kawan tp SAHABAT bg ku…


HARI KETIGA


Erm aku makan thari dulu coz lapar sangt dr belajar bawak kereta… dierg Din plak nakmkan pas zuhur… so aku mkan dulu… Jusih masak…sodap dia masak. Aku kerja makan ajer…hihii… pas zuhur bawak makann g café n teman lah dak2 nie makan. Kecian tol tgk dierng… kedai makan xdo bukak so Jusih lah jd tukang masak.hihihi… mcm biasa rutin dak2 lelaki wat air. Air arinie sedap gak berbanding hari2 yg lalu…hihih.. bagus ada perubahan setelah kami kritik..hihih… Ptangnyer g pekan beli barang. Johan n Pawiz mcm biasa xdpat joint coz jaga umah kat aras 7. Takut rumah tue hilang. So yg Cuma g aku, Jusih n Din (kena wat laporan kat buah ati dia..hihih..bahagia tol sahabat aku sowang nie).. Jusih pon bahagia gak.. Johan on d way… cayok2 my frends… pas tue g pekan tman mber aku g nyanyi. Aku dgr n tgk ajer lah dierng nyanyi. Tpaksa teman mber coz mber nak g…pas tue ktorng g beli jam samer2… tma kasih din pandai tawar menawar…hhhihi… kami nie mcm adik beradik ajer…hihihi… mlm nie ktorg xmakn samer coz masing dah kenyang. Esok lak baru mkan samer..Jusih nak wat sup sayur.. aku pon dah makin gemuk duk ngn jusih. Malm2 dia wat kan air milo. Adusss gemok lah aku..hihihi…tma kasih my frends…sweet frends… nnt nak praktikal dah jarang nak jumper dah kan. Aku n Din kat pahang tp sekolah jauh2, johan kat behrang, Jusih kat slim river…pawiz masih di UPSI..hihi maklumlah junior debat. Tak abis study lg..

p/s saya nak g cuci TV jap....

Tuesday, November 24, 2009

MENANTI KEDATANGAN HARA RAYA AIDIL ADHA

Ermm….boring gak ek duk sowang2 kat aras 2 nie….tp nak wat mcm ner ….kg ku nun jauh di borneo…

Nak balik umah mak angkat..aku dah segan….so apo lagi rayer kat kolej je lah jawbnyerrrr….. tp xpe. Aku dah pandai hidup sendiri. Lagipon mak n ayah dah ajar aku untuk berdikari n jgn bgantung ngn orng lain. Erm…tma kasih ayah. Ketegasan ayah mendidik ku ketika kecil mbuat ku menjadi seorang yg tabah mnghadapi duri ranjau dalm kehidupan walaupun air mata tetap turun. Maser kecil aku selalu bfkir naper ayah garang sangt kat aku sampai pukul ngn tali pinggang….upernyer mmg patut pun coz time kecik2 aku nie degil skit. Tp sejak umur ku 5 tahun aku tggal bsendirian di umah tp pagi jelah coz mak n ayah kerje time tue. Mak dah pesan..”tia nnt masak nasi n lauk taw”.. cuba kawan2 bayangkagn seorang budak 5 tahun di suh masak??? Erm..apo yg akan jadi??? Namun aku tetap jalankan tanggungjawab sebagai seorang anak demi kedua orng tua ku yg ku sayangi….huhuhu sayang mak n ayah…huhuhu…rindu sangt2…..huhuhu….. masa tue aku anak tunggal. Aku jd anak tunggal selama 11 tahun. Pas tue baru lah ada adik lelaki…. Erm jauh gak jaraknyer ek…

Sebagai seorang kakak n anak sulung tanggungjawab ku semakin berat. Harapan n beban keluarga aku tanggung segalanya. Hanya orng tertentu sahajer yg memahami hidup ku ini. Hanya orng yg pernah merasa hdup seperti ku yg memahami hidup ku ini. Aku kena berkorban demi keluarga. Aku buang rindu ku jauh2 agar aku dapat meneruskan hidup ku di TANAH SEMENANJUNG INI….namun rindu ku kepada keluarga tetap ada. Aaaaaaaaaa air mata ku jatuh mengalir……huhuhu..

Aku mempunyai family angkat di sini namun aku tak dapat pergi lagi. Erm…harap2 family angkat ku tak bfikir bukan2. Aku xdapat tunaikan satu perkataan yg mak angkat ku bg kat aku. Maafkan sat sekali lagi mak kerana xdapat tunaikan apa yg mak cakap kat sat..huhuhu. mmg perit bler kiter xdapat tunaikan pe yg orng tue nak. Tp itu semua de hikmah. Setiap kegembiraan yg aku alami akan bersulam kesedihan n kesakitan. Namun aku ttp bersyukur n redha kerana semua ini menjadi kan aku lebih kuat menempuh dugaan dr ILLAHI walaupun berteman kan air mata kerana aku yakin ALLAH ITU MAHA ADIL dan MAHA PENYAYANG. Aku bersyukur dengan apa yg aku ada. ALHAMDULILLAH…

Ku menghitung hari raya aidil adha. Erm…xsamer dengan tahun2 yg lalu. Raya tahun 2009 nie banyak dugaan. N inilah raya terakhir ku di SEMENANJUNG. Kenapa yg terakhir ini mengundang kesdihan n bukan kegembiraan??? Aku pon xmengerti…..

P/S nak g cuci koridor aras 2 jap.....

Saturday, November 21, 2009

PUISI KETIKA CINTA BERTASBIH

Cinta adalah kekuatan,
yang mampu mengubah duri jadi mawar,
mengubah cuka jadi anggur,
mengubah sedih jadi riang,
mengubah amarah jadi ramah,
mengubah musibah jadi muhibbah,
itulah cinta..

Sekalipun cinta telah ku uraikan,
dan ku jelaskan panjang lebar,
namun jika cita kudatangi,
aku jadi malu pada keteranganku sendiri...

meskipun lidahku telah mampu menguraikan,
namun tanpa lidah, cinta ternyata lebih terang..
sementara pena begitu tergesa-gesa menuliskannya..

kata-kata pecah berkeping-keping,
begitu sampai kepada cinta..
dalam menguraikan cinta,
akal terbaring tak berdaya,
bagaikan keldai terbaring dalam lumpur..
cinta sendirilah yang menerangkan cinta dan percintaan..

Wednesday, November 4, 2009

MAAFKAN SAT MAK.......

Erm...tengah2 exam nie...fikiran ku tibe2 keliru.. perasaan ku bcampur aduk n mcm2 ag lah.

Mcm mana nak tumpu exam nie...aaaaa...naperlah sem nie hidup aku jd mcm nie... tp aku redha dengan segalanya... aku mendapat satu mesej dari mak angkat ku untuk menyuruh aku balik n ikut dia balik kampung. Sampai skang aku masih tak bagi jawapan. Aku minta pndapat along, along kater g jelah. Mak alangkah bagusnya klu mak dapat mengerti n faham aper yg sat raser...huhu.. adik pun hntr msg n dia bg ciuman n kata sayang kat aku...wah bahagianya raser ader yg sayang kat kiter kan lebih2 lagi kat perantauan yg jauh dengan family sendiri. Terubat gak rindu kat kampung halaman.


Sem nie exam aku lain sikit coz ntahlah...banyak benda aku fikir. Aku tak nak fikir, tp tetap terfikir. Keputusan aku tak bagi lagi kat mak angkat ku. Patut kah aku menipunya??? Patut kah aku???aaaaaa tidak2... aku tak sanggup nak tipu...huhuh.. Walaupun aku dah berterus terang mengapa aku tak dapat beraya pertama kat umah mak dulu, namun mak tak terima alasan itu. Mak tetap nak aku datang. Aku juga pernah bagi alasan takut datang sorang-sorang, tapi ayah angkat aku terus kata apa nak ditakutkan. Sat kan dah besar. Datang je... sebagai alasan. Tapi aku tak mampu nak berbuat demikian. YA ALLAH YA TUHANKU KUATKAN AKU YA ALLAH, TABAHKAN HATIKU DALAM MENGHARUNGI HIDUP DI DUNIA INI. Mak maafkan sat, mungkin keputusan yang sat bagi akan mengecewakan mak wat kali ketiga. Huhuhu... Sat tau mak banyak tolong sat, dan sat tak mampu nak balas budi mak. “INI RUMAH MAK SAT. ADIK PON ADA. SAT DATANG TAU” itulah kata2 mak dalam telefon aritue. Aku hanya diam bila mak angkat aku cakap mcm tue. Aku tak tahu nak cakap apa-apa. Aku tak sanggup nak guriskan hati orang tua. Banyak kali mak angkat aku kata dia sayang kat aku. Aku terharu. Aku pon sayang kat family angkat aku. Andai mak fikir sat nie dah lupakan mak n budi mak, sat redha mak. Mungkin itu lebih baik untuk seseorang... Bukannya sat tak nak datang mak, tapi....... Memang dah tak leh mak. Andai ada yang teman sat pon, mungkin sat tak kan datang gak. Maafkan sat mak. Alangkah bagusnya kalau ayat nie aku bagi kat mak


Aku pon mintak pendapat housemate n mber2 yang lain. “Member2 kata pergilah sat, mak angkat ko ajak tue. Ko tau kan tak baik tolak ajakan orang lebih-lebih lagi orang tua yang nak sangat jumpa kita. Jangan guriskan hati orang tua sat. Mak angkat ko dah banyak tolong ko..dan mak n abah angkat ko lagi tahu semua ini” tapi aku macam dah tak mampu nak pijak umah tue lagi.... aku tak sanggup seseorang yang rapat ngn aku dulu hina n bagi kata2 kesat kat aku wat kali kedua. Cukuplah sekali hinaan itu aku trima ngn pedih..huhuhu...


Mak , kenapa walaupun sat dah bagitahu perkara sebenar, mak masih nak ajak sat datang??? Kenapa mak???kenapa abah???kenapa along??? Kenapa adik??? Kenapa???????????? Sungguh-sungguh sedih...huhuhuhu.... pas exam aku akan bagi jawapan......

P/S AKU NAK G MAIN HUJAN JAP...